สยามพราวประตูสู่อิสรภาพ

สวัสดีครับพี่เก่งนะครับผู้ก่อตั้งสยามพราวสิ่งที่เราอยากมีก็คือมีเงินแล้วก็มีเวลาถ้าให้เลือกแต่อยากมีเงินหรืออยากมีเวลามากกว่ากันเราใช้เวลาเพื่อทำงานหาเงินได้แต่เราไม่สามารถเอาเงินที่หาได้ทั้งชีวิตไปซื้อเวลาที่เสียไปกลับคืนมาได้ฉะนั้นแล้วเวลามันจึงมีค่ามากกว่าเงิน

วันนี้เราต้องขายเวลาตัวเองเพื่อแลกกับเงินเราต้องทำงานอย่างหนักเพราะมีหนังสือมากมายบนโลกใบนี้ที่เขียนถึงวิธีการหาเงินเพิ่มแต่ไม่มีหนังสือแม้แต่เล่มเดียวที่เขียนวิธีการหาเวลาเพิ่มเพราะเวลาเป็นสิ่งที่ยุติธรรมที่สุดในจักรวาลใบนี้ไม่ว่าจะร่ำรวยหรือยากจนทุกคนมีสิ่งหนึ่งเหมือนกันคือตื่นมาในเวลาเช้าเรามีเวลา 24 ชั่วโมงอยู่ในกระเป๋าอยู่ที่เราจะใช้เวลาที่มีให้มีความสุขในชีวิตนี้ได้อย่างไรเราหลายคนต้องเอาเวลาที่เรามีเพื่อไปแลกกับเงินเพื่อฝันว่าวันนึงเราจะมีเงินมากพอที่จะซื้อความฝันและออกไปใช้ชีวิตอย่างที่ฝันเราเริ่มต้นชีวิตในวัยหนุ่มสาวด้วยการทำงานอย่างหนักหาเงินมากๆหาเงินให้ได้เยอะๆแต่เมื่อเวลาเริ่มเดินผ่านไปภาระเราก็จะเริ่มมากๆมากขึ้นเราต้องการความมั่นคงที่มากขึ้นเราอยากมีความสะดวกสบายที่มากขึ้นเราเริ่มมีสังคมเราเริ่มที่จะผ่อนหลายสิ่งมีชีวิตเริ่มอยากมีรถเริ่มอยากมีบ้านค่าใช้จ่ายเริ่มมากขึ้นจนทำให้รายได้เราเริ่มไม่พอแล้วก็ต้องทำงานหนักมากขึ้นเพื่อจะมีรายได้เพิ่มขึ้นแล้ววันนึงเราก็เริ่มมีคนรักมีครอบครัวก็ต้องหาเงินเยอะขึ้นเพื่อดูแลคนรักและในวันที่เราอายุมากขึ้นเริ่มมีลูกหลานก็ต้องเตรียมเงินก้อนใหญ่ในการดูแลบุตรหลานเป็นภาระค่าใช้จ่ายและวันที่เราเริ่มแก่ตัวลงสุขภาพเริ่มไม่ดีก็ต้องหาเงินจำนวนมากเพื่อไปดูแลสุขภาพนำเงินที่อุตส่าห์เก็บไว้ไปตรวจสุขภาพของตัวเองของพ่อแม่ของคนที่เรารักกลายเป็นเราทำงานหนักมาทั้งชีวิตเพื่อที่จะมีเงินแค่พอเลี้ยงตัวแต่ไม่เหลือพอที่จะซื้อของขวัญให้ตัวเอง

เราทำงานอย่างหนักทุกวันด้วยความกลัวกลัวว่าเราจะมีเงินไม่มากพอที่จะใช้จ่ายในเวลาสิ้นเดือนผ่อนชำระหนี้สินและดูแลคนที่เรารักเรากลัวว่าหักงานที่เรามีรายได้ที่เรามีหายไปชีวิตเราจะอยู่ยังไงเราจึงทำงานด้วยความกลัวจนเรากอดงานเราไว้แน่นแน่นจนเราลืมความฝันของตัวเราเองไปหมดแล้วและทำร้ายกว่านั้นหลายๆคนอาจจะไม่เคยได้ทำงานใช้ชีวิตเพื่อความฝันของตัวเองเลยแต่กลับทำงานเพื่อความฝันของคนอื่นมันคือวัฏจักรที่เราต้องเจอแล้วถามว่าทำยังไงล่ะที่จะทำให้เราสามารถกลับมาอยู่ในเส้นทางแห่งความสุขอีกครั้งหากเราวิ่ง 

หากเราวิ่งไล่หาเงิน ยิ่งไล่ยิ่งไม่มี เราวิ่งหาเงินแต่เงินวิ่งไปหาความสุข เราต้องทำสิ่งที่เรามีความสุขแล้วเงินก็จะตามมาเองในชีวิตเราจะมีอะไรที่ยอดเยี่ยมไปมากกว่าการที่เราได้ทำเงินจากสิ่งที่เรารักพร้อมๆกับการใช้ชีวิตของเราไปพร้อมๆกันพบพร้อมกับการเดินไปตามความฝันของตัวเอง ลองหลับตาลืมภาพความเป็นจริงและปัจจุบันไปก่อนแล้วลองนึกย้อนถึงความฝันของเราลองคิดดูเราจะมีความสุขแค่ไหนหากเรามีรายได้ที่เพียงพอโดยไม่จำเป็นต้องดิ้นรนทำงานอย่างที่เราทำเราคงจะมีเวลาใช้ชีวิตมากขึ้นเราคงไม่ต้องรีบตื่นนอนแต่เช้าเพื่อรีบเร่งไปทำงานเราคงจะดื่มดำกับบรรยากาศยามเช้านานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้ยินเสียงนกร้องยามเช้าไม่ได้เห็นท้องฟ้าในยามเช้าเรามีเวลาที่จะอยู่บนโต๊ะอาหารพูดคุยกับคนที่เรารักมีเวลาที่จะละเมียดละมัยกับกาแฟได้ยาวนานกว่ามีเวลาให้กับหนังสือที่รักเวลาได้ฟังเพลงที่ชอบมีเวลาได้ออกไปใช้ชีวิตเวลาให้ครอบครัวมีเวลาที่จะท่องเที่ยวพักผ่อนไปเพราะคนที่รักมีเวลาได้พัฒนาตัวเองและทดลองทำสิ่งใหม่ๆและที่สำคัญมีเงินมากเพียงพอที่จะซื้อความฝันให้กับตัวเองและให้กับคนที่รักมีเงินที่จะดูแลเรื่องความเจ็บป่วยคนในครอบครัว

เราอยากได้สิ่งเหล่านี้กลับคืนมาใช่ไหมแล้วจะทำยังไงล่ะเพราะตอนนี้เราไปติดกับดักที่จะต้องทำงานหนักเพื่อให้มีรายได้เพียงพอที่จะเอาชีวิตรอดมันก็ยังพอมีวิธีแต่เราต้องมีเครื่องมือที่ดีพอที่สามารถที่จะทำให้เราทำงานให้เรารักได้พร้อมกับการที่เราสามารถใช้ชีวิตอย่างที่เราปรารถนาได้นี่คือความฝันของคนตัวเล็กๆอย่างเราๆซึ่งพี่เองก็คิดเรื่องนี้แล้วก็ลงมือค้นหาวิธีและก็สร้างมันให้เกิดขึ้นให้ได้จริงๆแล้วเราก็พอจะมีวิธีที่จะทำวันนี้ถ้าเพื่อนๆอยากจะมีรายได้จากสิ่งที่รักและมีเวลาที่ใช้ชีวิตเราติดตามดูนะครับว่าเราจะทำมันได้อย่างไร สยามพราวประตูสู่อิสรภาพ